December in de zon

De feestdrukte is ook hier weer achter de rug, dus ik heb eindelijk weer eens de tijd om een stukje te schrijven. En om maar meteen met de feesten te beginnen, ook op Curacao kennen ze Sinterklaas. De goedheiligman komt samen met zijn Pieten, net als in Nederland, aan met de stoomboot waar dan duizenden kinderen met ouders op hem staan te wachten. Jammer genoeg heb ik dit zelf niet kunnen meemaken, toen hij op Curacao aankwam zat ik op Aruba en daar bleek hij de week daarvoor al aangekomen te zijn... Maar dat betekende natuurlijk niet dat er geen Sinterklaas werd gevierd. Samen met wat co- en arts-assistenten hebben we het welbekende dobbelspel, oftewel koop 2 kado’s en ga er mee dobbelen. Een uitzondering daar gelaten, eindigt zo’n avond meestal met ruzie, want er zitten altijd een paar favoriete kado’s tussen die iedereen wil hebbben en laat nou niet iedereen tegen z’n verlies kunnen.....afijn, ik weid weer veel te veel uit. Bij ons bleef het in ieder geval erg gezellig, misschien had het vaak voorbijkomende tequila shotje daar wel iets mee te maken.... De volgende dag zou alweer de laatste op het eiland zijn voor Marit, dus zijn we een goodbye-Marit-tour gaan maken. ’s Ochtends vroeg opgestaan en richting Westpunt gereden. Onderweg eerst een parkje bezocht waar de oudste boom van Curacao staat (800 jaar) en vervolgens zijn we door gegaan naar Grote Knip, waar we aan het eind van de middag zijn gaan bbq’en in het zand. Op een gegeven moment kwam er een cameraploeg het strand opgelopen en uiteraard stopten ze bij ons, of we voor de camera wilden limbo dansen... Hmmm ach, waarom ook niet, laat ik maar even het goede voorbeeld geven, dan zal de rest wel volgen en bovendien ik heb toch geen TV, dus ik hoef mezelf in ieder geval niet meer terug te zien. Na mij volgde Inge ook met veel enthousiasme, maar de rest vond het wel best zo....die hadden zich al kostelijk vermaakt. De volgende ochtend in het ziekenhuis werd ik nog aangesproken, een co-assistent had me op TV gezien....ik heb maar niet gevraagd wat ze er van vond.

Een ander ‘feest’ was het tripje naar Bonaire samen met Dirk-Jan (hoe kan het ook anders....een co-assistent). Hij zou bijna weg gaan en ik had ooit geroepen dat ik in december nog wel een weekendje naar Bonaire wilde. Zodoende hebben we een paar dagen voor vertrek alles geregeld. En daar vertrokken we vrijdagochtend om 6.40 met een 8 persoons vliegtuigje naar Bonaire. Aangezien we de terugweg met een andere maatschappij zouden vliegen, bedachten we op het vliegveld van Bonaire dat het wel handig was om onze tickets alvast te betalen. Aangekomen bij de desk bleken we niet op de passagierslijst te staan, hmm hoe kan dat nou weer, we hadden toch echt van de week telefonisch gereserveerd. ‘Hebben jullie dan niet meteen betaald?’, vroeg de dame....nou nee, dat is ons niet verteld aan de telefoon. Wat blijkt, alle gereserveerde tickets die nog niet betaald zijn worden een week voor vertrek van de lijst geschrapt, oftewel, toen wij reserveerden werden we eigenlijk direct gedelete....weer een mooi staaltje Curacaos regelwerk. Gelukkig had ze nog wel een plekje op een eerdere vlucht naar Curacao. Uiteraard meteen geboekt....en betaald.
Aangezien we al zo vroeg op Bonaire waren, hadden we voor 10 uur alweer alles geregeld en zaten we in de auto om te beginnen met een tour over het eiland. Eerst zijn we een paar plekken langs de kust af gegaan om te snorkelen, dat is namelijk één van de dingen waar Bonaire om bekend staat....de onderwaterwereld. En mooi was het zeker, er was direct zoveel meer te zien als in zee bij Curacao. Ook zijn we met de auto het nationale park in gegaan, heerlijk racen met onze pick-up door de modder. Af en toe gestopt bij een ‘privé-strandje, veel ezels gezien onderweg en ik heb m’n hart verloren aan één van hen die gezelllig met z’n kop in onze auto kwam koekeloeren.
’s Avonds zijn we uiteindelijk in Havana, de enige uitgaansgelegenheid die Bonaire rijk is, beland. Erg leuke avond gehad daar. De volgende dag hebben we een scootertje gehuurd en zijn we de andere kant van het eiland gaan verkennen. Ook nu viel het weer op hoe rustig Bonaire is, Kralendijk ben je zo uit waarna je hele stukken kunt rijden zonder dat je iemand tegen komt. Ook bestaat Bonaire bijna alleen maar uit natuur, erg mooi om door heen te touren met een scootertje, de wind door je haren, langs zoutmeren, slavenhuisjes, flamingo’s, ezels en een eindeloos uitzicht over zee. Onze uiteindelijke bestemming was de plek die erg bekend is onder surfers, Lac Bay. Je kan namelijk honderden meters de zee in lopen en dan kan je nog steeds overal staan. Plankje gehuurd, het water in en surfen maar.....niet dus. Ik dacht dat ik me inmiddels wel kon redden met surfen, maar met de harde wind en golfen wist ik geen raad, ik werd dus even goed met de neus op de feiten gedrukt....inmiddels ben ik weer druk aan het oefenen hier op Curacao, wil graag een volgende afgang voorkomen ;) Moe en voldaan zijn we de volgende dag weer teruggevlogen naar Curacao, mooi was ’t zeker!

Kerst kwam ook steeds dichterbij, de palmbomen werden versierd met lichtjes, maar het kerst gevoel wilde maar niet komen. Het weer in Nederland heeft blijkbaar ook zo z’n voordelen.... Hoe ik de kerst verder doorgebracht heb? Met gezellige etentjes, strandliggen en op 2e kerstdag een dienst bij de kindergeneeskunde. Het was in ieder geval anders dan andere jaren...
De week tussen kerst en oud & nieuw staat voor de mensen hier voornamelijk in het teken van vuurwerk. Waar je ook komt, het vuurwerk vliegt je om de oren. Ook zijn er elke avond meerdere vuurwerkshows. Maar het hoogtepunt kwam natuurlijk op oudjaarsdag. Veel bedrijven begonnen om 12 uur ’s middags al te borrelen waarbij slingers van klappers op straat werden neergelegd en afgestoken. Dit ging echt de hele middag door, waar je ook was, om je heen was er altijd genoeg rook en geknal. ’s Avonds heb ik met een groep van 10 man lekker gegeten en vuurwerk voor het huis afgestoken, waarna we met een koelbox, gevuld met bier, rosé en champagne, richting de stad zijn gegaan om op de pontjesbrug het nieuwe jaar in te luiden. Wat een superlocatie was dat, midden op het water in het centrum van Willemstad. De nacht zijn we geeindigd bij een feest in een fort aan zee: mooie locatie, goede DJ’s en bandjes, leuke mensen om me heen.....zeker één van de beste oud & nieuws die ik ooit gevierd heb!

O ja....en laat ik niet vergeten dat ik ook nog steeds bezig ben met m’n co-schappen, zit nu dus op de afdeling kindergeneeskunde. Op zich prima co-schap, maar het past toch niet helemaal bij mij....veel te pietleuterig.

Volgens mij heb ik wel weer genoeg verteld, hopelijk hebben jullie het eind kunnen halen ;) Het laatste wat ik jullie nog wil vertellen, is dat ik op 13 januari voor 2 weken naar Peru ga om daar rond te reizen. Op de terugreis doe ik Aruba nog voor een paar dagen aan, want daar zitten Martine, Eric en Moyra dan. Weer erg decadent, maar heb er in ieder geval heel erg veel zin in!

Karst

Foto’s: picasaweb.google.nl/karstopcuracao