Kind in de prullebak

Plannen doe je niet op Curacao, met als enige uitzondering het regelen van een reisje. Zo sta je op zaterdagavond bij de Mambo met wat andere co- en arts-assistenten te praten, worden daar ter plekke plannen gemaakt om de volgende dag te gaan zeilen en vervolgens zit je op zondag ook daadwerkelijk op het water. Heerlijk chillen in een zeilbootje, mooie villa’s bekijken (waaronder die van Wim-Lex en Max), beetje zwemmen en amstel brightjes drinken. Ultiem genieten toch?

Vorig weekend hadden we een erg leuk feest bij een groep co-assistenten thuis en wat er nou zo leuk aan was......ze hadden een zwembad :). Met het thema Oktoberfest......immer geil, konden er weer mooie kledingoutfits aageschaft worden. Aangezien ze hier op Curacao nog nooit van Anton aus Tirol hebben gehoord, was het een onmogelijke taak om oktoberfest uit te beelden. Dan maar het 2e deel van het thema, wat neer kwam op zoveel mogelijk naakt en zo had ik al genoeg aan de aanschaf van een stropdas. Aangekomen op het feestje had ik al snel het veraclesfeestgevoel te pakken: bijna iedereen had z’n best gedaan om op te vallen, geen idee waar ze het allemaal vandaan hebben gehaald, maar fout shoppen is hier in ieder geval geen probleem (je schijnt hier zelfs een tijger trainingspak te kunnen kopen). En zoals verwacht bij een poolparty belandde iedereen uiteindelijk wel in het zwembad met kleren en al, of ze nou wilden of niet.

Na nog een week op de verloskamer gelopen te hebben, heb ik afgelopen week het grootste gedeelte van de dag doorgebracht op de OK. Op zich erg leuk, je mag als co-assistent veel assisteren indien mogelijk, maar ja....helaas zijn er ook veel ingrepen waar je niets kan doen. En het scala aan operaties is ook vrij beperkt, dus aan ’t eind van de week had ik alles zo’n beetje wel gezien. Vind het wel een leuk onderdeel van het vak, maar wat afwisseling is ook niet verkeerd.....
Maar uiteraard heb ik weer genoeg opzienbarende, indrukwekkende en hillarische situaties meegemaakt:
- Een onverzekerde vrouw wordt bij ongeveer 26 weken opgenomen met zwangerschapsvergiftiging, uiteraard ontspoort ze en moet er een keizersnee uitgevoerd worden, gevolg: moeder naar IC, kind naar de NICU (IC voor pasgeborenen). En wie gaat dit grapje nu betalen? Gelukkig maken kind en moeder het nu goed.
- Dat een Antilliaan onlosmakelijk verbonden is met zijn telefoon bleek laatst weer eens, ik wilde namelijk bij een meisje een vaginaal toucher doen en stond al klaar met steriele handschoenen aan. Vervolgens ging haar telefoon af, op dat moment ging ik er eigenlijk wel van uit dat ze hem gewoon door zou laten rinkelen of diegene op z’n minst weg zou drukken, maar nee hoor, niets van dit alles....ze nam haar telefoon doodleuk op.
- Een pasgeboren baby werd gevonden in een prullebak, blijkbaar zag zijn moeder het niet zo zitten....de baby leeft btw nog.
- Moeder en dochter zijn tegelijk zwanger, het schijnt wel vaker in die familie voor te komen. Een dochter/zusje van hen was namelijk 11 toen ze haar eerste kind baarde. Volgens mij was ik op dit leeftijd nog fanatiek aan het knikkeren, zo zie je maar weer dat meisjes toch op iets eerdere leeftijd volwassen zijn ;)

Afgelopen weekend heb ik een tripje naar Klein Curacao gemaakt. Dat is, zoals de naam al zegt, een klein eilandje vlakbij Curacao. De avond/nacht voordat we zouden vertrekken kwamen we tot de conclusie dat we eigenlijk helemaal niet wisten hoe laat we de volgende ochtend moesten inchecken. Op internet en in een reclamefolder stond de chekin tijd op 6.30, maar in een activiteitenfolder stond dat we ons 6 uur zouden moeten melden...hmmm wie moesten we nou geloven. Uiteindelijk hebben we dan toch maar voor half 7 gekozen, wie vertrekt er nou om 6 uur voor z’n lol? De kapitein van de Insulinde deelde mijn mening helaas niet, wat bleek namelijk, we hadden er toch om zes uur moeten zijn, maar ach....we hebben in ieder geval op niemand hoeven te wachten ;) Het reisje naar Klein Curacao was erg leuk, mooi om de kustlijn van Curacao eens te zien. Na 3 uur varen kwamen we vervolgens aan op Klein Curacao en een mooi strand inclusief helder blauwe zee lachte ons toe. Meer had het eilandje eigenlijk ook niet te bieden het bestaat namelijk alleen maar uit een vuurtoren, een oud schipswrak en dat is het zo ongeveer. Natuurlijk hebben we zoals het goede toeristen betaamt, het hele eiland verkend, waarna we zijn gaan snorkelen. In eerste instantie was er maar weinig te zien, maar op een gegeven moment kwamen we een schildpad tegen, echt super gaaf. En even verder konden we zelfs een groep van 6 schildpadden bewonderen. Zo hebben we een tijdje met de schildpadden gechillt. Vervolgens was het alweer tijd voor een bbq op de boot, waarna Captain Phil het tijd vond om weer te gaan varen. Met een slakkegang zijn we terug gezeild richting Curacao. Een heerlijk chill dagjes dus.

Afgelopen week heb ik van alles en nog wat gedaan op de gyn: verloskamer (zit nu op 17 baby’s), OK’s en heb op de poli meegelopen. Aangezien de gyn me zo goed bevalt, heb ik maar besloten om een keuze-coschap obstetrie & gynaecologie te regelen. Op dit moment heb ik contact met het Martini Ziekenhuis, heb namelijk erg goede verhalen gehoord over het keuze-coschap daar. Het plan is nu om eerst onderzoek te gaan doen in het UMCG en dan rond september/oktober beginnen met m’n aller laatste coschap. Vind het nu zo’n relaxte gedachte dat ik eindelijk weet wat ik wil, werd het laatste jaar regelmatig gek van mezelf dat ik alles wel leuk vond, maar niets sprong eruit. Nu kan ik dan eindelijk gericht dingen gaan regelen voor na Curacao.

To be continued....

Te despues, Karst

http://picasaweb.google.nl/karstopcuracao/CuracaoWeek910